Hoofdzuster
De hoofdzuster heet Esther. Zij is nog geen 1.50 groot. Iedereen noemt haar “mom”.gisteren zocht ik haar op. Ik vond haar zittend in in de hoek van een klein kamertje. Verscholen achter een enorme ‘van’ die wat koelte bracht zat zij te werken op de laptop. Ze vertelt dat ze iets wil uitprinten, maar de printer is kapot. Ze laat haar diploma’s zien. Ze hangen aan de muur. Management, master in nursing. Ze loopt met mij mee, de visie en missie van het ziekenhuis hangt aan de muur. Ook de commissie die er zijn.
Ik ben onder de indruk van de accuratie en de organisatie structuur. Alles is open en duidelijk. Er wordt niks aan het toeval overgelaten, zou prezo en jci nog eens een voorbeeld aan moeten nemen.
Esther laat mij alles zien. Stelt mijnogmaals voor aan de dokter, die vandaag trouwens op teenslippers loopt. We lopen dwars door de spreekkamer waar hij met een patiënt zit. We zien de hele omgeving. Iedereen groet haar met respect, wat een vrouw.
Ze stelt mij voor aan een verpleger hij is nu administrator, ik geloof dat hij de eerste opvang is op de spoedeisende hulp.
Esther praat zacht , veel en goed Engels. Wat ik begrijp doet ze overschrijdende werkzaamheden maar vol trots vertelt ze, als skills geleerd moeten worden , dat mom geroepen wordt.
Vanmorgen zag ik haar in actie: er moest een maagsonde ingebrachtworden bij een patiënt met een CVA. De sonde was zeker Charrière 18( dikke pook). Het ging steriel, en erg als vroeger. Familie haalde bakje eten uit de tas en dit werd er doorgegeten. Thuis doen ze dit zelf neem ik aan. Zoon tilde de vrouw op en weg waten ze weer. De verpleegster moest het leren, Esther begeleide het geheel.
Esther verteld dat ze geprobeerde hebben om de shifts te veranderen van 12 uur naar 8 uur , echter omdat veiligheid niet gegarandeerd is s avond om 23 uur voor haar werknemers heeft zij het terug gedraaid van 8-20 uur en van 20-8 uur.
Zeherft mij het nieuwe ziekenhuis laten zien dat klaar is in juni. Daar zal veel meer capaciteit zijn( 100 bedden) met chirurgie en ic. Helaas gaat deze ‘mom’ met pensioen. Ze is bijna 65. Heeft haar strepen verdient. Zij zal niet meer mee maken dat ook hier alles gedigitaliseerd zal worden. Hoewel zij de enige is met excl op haar laptop!;-)
Reacties
Reacties
Indrukwekkende en krachtige vrouw! Een voorbeeld voor velen denk ik. Ik ben heel benieuwd wat jij hiervan mee terug neemt naar Nederland...
oh heerlijk je verhalen ! ik zie het allemaal voor me ! wat een wereld van verschil ! Succes en big hug
Wat een indrukwekkende vrouw, 'mom'! Leuk om zo weer wat mee te kunnen pikken van je indrukken. Succes & veel plezier nog de komende tijd!
wat een mooi werk top Heleen! weer ervaringen meer erbij, wens jou een mooie tijd daar!!
lieve groetjes en een dikke knuffel, Jan en Magda
Mooi verhaal over "mom" ...een echte aanpakker. Heftig lange diensten.
De maagsonde zal niet zo lekker zitten vrees ik...brrr
Veel succes Heleen.
wat een contrast moet dat zijn met hoe de situatie hier is zeg. en wat valt er ongetwijfeld veel te leren. geniet van je reis en alle mooie ervaringen die je opdoet Heleen!
Ik stuur een paar verpleegkundigen, managers , artsen naar je toe . Kunnen ze zien wat er hier fout gaat en waar we in doorgeslagen zijn !
Goed bezig Heleen .
Heerlijk Heleen om je zo te volgen. Net of we erbij zijn. Succes verder
wauw Heleen een bijzondere ervaringen en mooi beschreven. Veel succes en super dat je dit doet!!!!!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}